«Όταν ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο και κοσκίνιζε το χώμα, έλεγε κάποιος, το καλό (το χώμα) το έριξε στη Θεσσαλία και τα λιθάρια στην Ήπειρο». Η «αφθονία» λοιπόν αυτή της πέτρας έγινε αναπόσπαστο στοιχείο του καθημερινού μόχθου της ζωής αλλά και της δημιουργίας. Της πικρής ξενιτιάς αιτία αλλά συνάμα της εγκαρτέρησης και της υπομονετικής πάλης της βιωτής.

   Σ’ αυτόν τον τόπο αν και η φύση δεν στάθηκε φιλόξενη για τους  ανθρώπους της, εκείνοι την ημέρεψαν, την στόλισαν χωρίς να μειώσουν αυτό το άφθαστο μεγαλείο της αρχοντιάς της. Βλέπετε τα «Ψηλά Βουνά» δεν είναι σαν τη θάλασσα που σου κρύβεται για να σε κοροϊδέψει, σου δείχνουν απ’ την αρχή το πραγματικό τους σκληρό πρόσωπο. Ούτε είναι πεδιάδα για να αισθάνεσαι «ανόητα» αφέντης τους. Το μεγαλείο της «Πέτρας» θαρρείς πως σε αναγκάζει να βρεις τα μέτρα σου και τα όριά σου, τις πιο βασικές και απλές αξίες της ζωής.

Φωτογραφίες